حتی قلم چه برسه به خود آدم...!

از من مخواه خنده کنم در نبود تو

با مشق اسم تو ....قلمم بغض می کند....

باش تا باشم

دل ها همه گرم

عشق سرازیر 

پرتو نور الهی 

بی دغدغه

بی استرس 

بی نگرانی 

زندگی چیست 

زندگی کجاست 

من که فکر میکنم همانجا که عشق باشد 

پس باش تا باشم :)

اگر روزی...

عزیزم 

اگر روزی از تو در باره ی من پرسیدند

زیاد فکر نکن !

مغرور ،به ایشان بگو:

دوستم دارد 

بسیار دوستم دارد ....

شک نکن تنهایی تو تمام شده است ...

حوصله

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

عشق زاییده ی بلخ است و مقیم شیراز

ین مهم نیست که دل تازه مسلمان شده است

کـــه بـــه عشق تو قمــــر قاری قرآن شده است

مثــل من باغچـــــه ی خانــه هـــــم از دوری تــــو

بس که غم خورده و لاغر شده گلدان شده است

بس کـــه هر تکــه ی آن با هوسی رفت ، دلم

نسخه ی دیگری از نقشه ی ایران شده است

بی شک آن شیخ که از چشم تو منعم می کرد

خبـــــر از آمدنت داشت کـــه پنهان شده است

عشق مهمان عزیزی ست که با رفتن او

نرده ی پنجره ها میله زندان شده است

عشق زاییده ی بلـــخ است و مقیم شیراز

چون نشد کارگر آواره ی تهران شده است

عشــــق دانشـــکده تجــــربـــــه ی انسانهـــاست

گر چه چندی ست پر از طفل دبستان شده است

هر نو آموختــه در عالـــم خود مجنون است

روزگاری ست که دیوانه فراوان شده است

ای که از کوچـــه معشوقـــه ی ما می گذری

بر حذر باش که این کوچه خیابان شده است

 

بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم...

بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم

دیده ام گاهی در تب ، ماه می آید پایین،

می رسد دست به سقف ملکوت.

دیده ام، سهره بهتر می خواند.

گاه زخمی که به پا داشته ام زیر و بم های زمین را به من آموخته است.

گاه در بستر بیماری من، حجم گل چند برابر شده است.و فزون تر شده است ،

 قطر نارنج ، شعاع فانوس

 

و نترسیم از مرگ

 

مرگ پایان کبوتر نیست.

مرگ وارونه یک زنجره نیست.

مرگ در ذهن اقاقی جاری است.

مرگ در آب و هوای خوش اندیشه نشیمن دارد.

مرگ در ذات شب دهکده از صبح سخن می گوید.

مرگ با خوشه انگور می آید به دهان.

مرگ در حنجره سرخ - گلو می خواند.

مرگ مسئول قشنگی پر شاپرک است.

مرگ گاهی ریحان می چیند.

مرگ گاهی ودکا می نوشد.

گاه در سایه است به ما می نگرد.

و همه می دانیم ریه های لذت ، پر اکسیژن مرگ است

 

در نبندیم به روی سخن زنده تقدیر که از پشت چپر های صدا می شنویم.

 

پرده را برداریم :

بگذاریم که احساس هوایی بخورد.

بگذاریم بلوغ ، زیر هر بوته که می خواهد بیتوته کند.

بگذاریم غریزه پی بازی برود

کفش ها را بکند، و به دنبال فصول از سر گل ها بپرد.

بگذاریم که تنهایی آواز بخواند.چیز بنویسد.به خیابان برود.

 

ساده باشیم.

ساده باشیم چه در باجه یک بانک چه در زیر درخت.

 

کار ما نیست شناسایی "راز" گل سرخ ،

 کار ما شاید این است که در "افسون" گل سرخ شناور باشیم.

پشت دانایی اردو بزنیم.

دست در جذبه یک برگ بشوییم و سر خوان برویم.

صبح ها وقتی خورشید ، در می آید متولد بشویم.

هیجان ها را پرواز دهیم.

روی ادراک فضا ، رنگ ، صدا ، پنجره گل نم بزنیم.آسمان را بنشانیم میان دو هجای "هستی".

ریه را از ابدیت پر و خالی بکنیم.

بار دانش را از دوش پرستو به زمین بگذاریم.

نام را باز ستانیم از ابر،از چنار، از پشه، از تابستان.روی پای تر باران به بلندی محبت برویم.

در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم.

 

کار ما شاید این است

 که میان گل نیلوفر و

 قرن پی آواز حقیقت بدویم

عید بعثت رحمت

امشب شب عید مهربان ترن بنده خداست... 

عید تون مبارک 

پ.ن. امشب یه کم خوشحال تر از دیشب هستم...چون عیده 

پ.ن. امشب خیلی اوکی نیستم...چون بازم اونی که میخوام کنارم باشه...نیست! 

پ.ن. امشب.. مثل هر شب...به تومی‌اندیشم... ای آرامش وجود من  

عشق یعنی....

عشق یعنی بی بهانه.. هر لحظه...به یاد یکی باشی و دلت بخواد کنارت باشه... 

همین 

ببار بارون. ..

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

یتیم

پست های وب شده مثل بچه یتیم...

همه فقط نگاه میکنن و رد میشن... 

پ.ن.العاقل یکفی بالشاره!